عدس کامل با پوسته دست نخورده زمان بیشتری برای پختن نیاز دارد و شکل خود را حفظ می کند. عدس سبز ریز را بدون پوسته خرد کنید خیلی سریع پخته و به صورت پوره در می آید.
این تفاوت ها در بافت تعیین می کند که در کدام دستور العمل ها می توان از آنها استفاده کرد. عدس به صورت خشک یا کنسرو شده موجود است.
عدس، حبوبات کوچک یکساله از خانواده نخود (Fabaceae) و دانه خوراکی آن. عدس به طور گسترده در سراسر اروپا، آسیا و شمال آفریقا کشت می شود اما در نیمکره غربی رشد کمی دارد.
از دانه ها بیشتر در آش و آش استفاده می شود و علوفه در بعضی جاها به عنوان علوفه استفاده می شود. عدس منبع خوبی از پروتئین، فیبر غذایی، ویتامین B، آهن و فسفر است.
ارتفاع این گیاه از 15 تا 45 سانتی‌متر (6 تا 18 اینچ) متغیر است و دارای شاخه‌های بالارونده طولانی است. برگهای مرکب متناوب، با شش جفت برگچه مستطیلی خطی به طول حدود 15 میلی متر (0.5 اینچ) و ختم به ستون فقرات هستند.
در خرداد یا اوایل تیرماه دو تا چهار گل آبی کم رنگ در زیر بغل برگ ها قرار می گیرند. غلاف های کوچک به طور گسترده ای مستطیل و کمی متورم هستند و حاوی دو دانه به شکل یک عدسی محدب دوبرابر و قطر حدود 4-6 میلی متر (0.17-0.24 اینچ) هستند.
گونه های کشت شده زیادی از این گیاه وجود دارد که از نظر اندازه، کرک بودن و رنگ برگ ها، گل ها و دانه ها متفاوت است. دانه ها ممکن است کم و بیش فشرده شده باشند و می توانند سفید، زرد، نارنجی، خرمایی، سبز، خاکستری یا قهوه ای تیره باشند.
