در طول تاریخ خرده فروشی، مانکن بچه گانه به عنوان یک فشارسنج برای شکل بدن ایده آل یک جامعه در هر زمان معین عمل کرده اند. در اوایل قرن بیستم، مانکن‌ها بسیار بزرگ‌تر از دهه 1960 بودند، در حالی که مانکن‌های امروزی دارای سینه و کمری شبیه باربی هستند.
هنگامی که دبنهامز تصمیم گرفت مانکن های سایز 16 را در اوایل سال جاری معرفی کند، به طور همزمان به دلیل تنظیم استانداردهای بدن واقع گرایانه مورد تحسین قرار گرفت و به “ترویج چاقی” متهم شد.
کودکان چهار ساله معمولاً سینه ندارند. این یک واقعیت فیزیولوژیکی ساده است، بعید است که هیچ جایزه نوبلی برای زیست شناسی کسب کند. متأسفانه به نظر می رسد که از توجه Target، دومین خرده فروش بزرگ تخفیف در ایالات متحده دور مانده است.
در بخش کودکان در فروشگاه محلی من، تاپ های دختران چهار ساله به بالا توسط مانکن های سایز کودک با سینه های کوچک اما غیرقابل انکار مدل سازی شده است.
با این معیار، شکل جدید بدن «ایده‌آل» برای یک کودک پیش از بلوغ ظاهراً شامل سینه‌ها می‌شود. و بله، تارگت ممکن است یک فروشگاه ایالات متحده باشد، اما جنسیت زودرس دختران بسیار جوان محدود به آن کشور نیست.
Penneys در گذشته به دلیل فروش سوتین و لباس زیر با افسانه “You’ve Scored” به کودکان هفت ساله مورد انتقاد قرار گرفته است، در حالی که کفش های پاشنه بلند طراحی شده برای دختران در آن سن تقریباً در همه جا موجود است.
نه فقط خرده فروشان. دیلی میل مرتباً برنامه هایی را در مورد موها، کمد لباس و حتی بدن دختران پیش از نوجوانی افراد مشهور منتشر می کند (از جمله در روزهای اخیر، یکی از دختران نه ساله بازیگر میشل ویلیامز، که “قفل های بلوند” او، به طور جدی گزارش شده است. به طور طبیعی سبک شده است”).
اما ظاهراً این کافی نیست که دختران هشت و نه ساله برای تبدیل شدن به مصرف‌کنندگان آتی فرهنگ مستهجن ما و یا حتی قبل از رسیدن به سن بلوغ در معرض فشارهای عینی‌سازی جنسی و استبداد بدنی قرار می‌گیرند، کافی نیست.
