کلاه ایمنی دوچرخه یک وسیله محافظ سر است که در هنگام دوچرخه سواری استفاده می شود. هدف آن کاهش خطر ترومای جمجمه در صورت ضربه به سر است.
در زمینه ورزشی، اگر نه در درجه اول، هدف آن بهینه سازی آیرودینامیک دوچرخه سوار است. پرسش از سودمندی آن در زمینه دوچرخه سواری سودمند برای چندین دهه به شدت مورد بحث بوده است.
بخش عمده ای از کلاه دوچرخه سواری فک دار ایمنی از مواد ضربه گیر با ضخامت حدود 2 سانتی متر ساخته شده است. برخی از مدل های تایید شده از مقوای لانه زنبوری استفاده می کنند.
داخل کلاه محافظ برای اطمینان از راحتی خوب در تماس با پوست سر پوشیده شده است. قسمت بیرونی کلاه اغلب با یک پوسته سفت و نازک پوشیده می شود تا در صورت ضربه با سرعت مماسی و برای اهداف زیبایی شناختی، اصطکاک را محدود کند.
این کلاه مجهز به تسمه های چانه ای است که از دو طرف هر گوش و زیر چانه عبور می کند تا به درستی به سر وصل شود. برخی از مدل ها بند های چانه را در سطح محافظ چانه به هم وصل می کنند.
کلاه دوچرخه ای محافظت موثری از بافت های پوست سر در صورت فرود آمدن روی سر ایجاد می کند و ضربه جمجمه را کاهش می دهد.
خود گواهینامه مبتنی بر محافظت مؤثر از جمجمه در صورت برخورد با سرعت نرمال کمتر تقریباً 5.5 متر بر ثانیه 1,2 است که معادل سقوط از حالت سکون بدون مماس سرعت است.
از طرفی عدم وجود محافظ گردن باعث می شود کلاه دوچرخه در مقابل ضربه به گردن مبهم باشد، زیرا کلاه ایمنی جرم سر و ممان اینرسی آن را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد و در صورت فرود آمدن روی سر اصطکاک را محدود می کند.
کلاه ایمنی با تهویه ای که ارائه می دهد از اکثر کلاه های ایمنی متمایز می شود تا گرمایش دوچرخه سوار تحت فشار را محدود کند.