با نگاهی به آن مواد قدیمی، احساس میکردم شک خود را مبنی بر اینکه کل این موضوع امتناع کت در حال وقوع است، موجه است. آیا نبردهای ما با درس ترمودینامیک حل می شود؟
گروتزر میگوید کمک به بچهها در درک نحوه عملکرد کتها ارزش دارد – اگر دلیل دیگری جز علم مفید نباشد.
“به عنوان بزرگسالان، ما تمایل داریم به فرزندانمان بگوییم: “کت خود را بپوشید، این باعث گرم شدن شما می شود.” منظور ما واقعاً این است که کت شما را گرم نگه می دارد.
اما من فکر می کنم حتی قوی تر است که به بچه ها بگوییم، کت گرمای شما را درون خود نگه می دارد.
روکش ها تعادل حرارتی را کاهش می دهند. آنها آنچه را که در درون است، و آنچه را که بیرون است، تا آنجا که ممکن است به بیرون نگه میدارند.
گروتزر میگوید: «پس – کت به شما کمک میکند. “من دوست دارم این ایده را به بچه ها بدهم، زیرا فقط این نیست که از شما در برابر سرما محافظت می کند. در واقع چیزی را نگه می دارد که مال شماست – انرژی گرمایی شما.
اما توسل به هویت علمی نوپای فرزندم این نبردهای روزانه را حل نمی کند، زیرا مسائل اجتماعی-عاطفی مختلف پیرامون عاملیت، استقلال، و عملکرد اجرایی نیز به شدت مطرح می شوند.
گروتزر با تشریح مجموعه وسیعی از تحقیقات که نشان میدهد چگونه کودکان وقتی میتوانند عواقب اعمال خود را ببینند و احساس کنند، یاد میگیرند و رشد میکنند، به من گفت: «ما میدانیم که عاملیت یکی از قویترین محرکهای شناختی برای بچهها است.
کودکان در سال اول شروع به درک علت و معلول می کنند و در توانمندسازی رشد می کنند – چیزی که والدین به راحتی می توانند آن را بشنوند که فریادهای کودک نوپا مبنی بر “من خودم انجامش می دهم” خانه را پر می کند.
به ناچار، بچهها شروع به آزمایش این قدرت میکنند جدا شدن از والدینشان و ایجاد ظرفیت تصمیمگیری. موتورهای پردازش حسی آنها نیز بالا کار میکنند و احساس یک کت – حجیم بودن و انقباض آن – اغلب ناخوشایند است، بنابراین آنها آن را دور میاندازند.