سنگ که اغلب به عنوان اشراف مصالح ساختمانی در نظر گرفته می شود، مسلماً مصالح ساختمانی سنتی بریتانیای کبیر است.
استون هنج، از ماسه سنگ نمای ساختمان اصفهان کوارتزیتی معروف به سارسن، قدمت آن به حدود 1800 سال قبل از میلاد برمی گردد که گواهی ماندگار بر دوام آن است.
با این حال، در مقایسه با معابد آهکی باشکوه مالت که قدمت آنها به قبل از 4000 سال قبل از میلاد بازمیگردد، یا خانههای سنگی نزدیک جریکو، که در حدود 6000 سال قبل از میلاد ساخته شدهاند، این یک ورود نسبتاً دیر بود.
هر سنگی، در هر مکانی، برای ساخت و ساز استفاده شده است، اگر فقط در مقیاس محلی محدود باشد. بررسی نقشه زمین شناسی بریتانیای کبیر نشان می دهد که این کشور دارای سنگ های متنوعی است.
اما هر سنگی ممکن است با موفقیت استفاده نشود. باید به خواص هوازدگی و طبیعت آن فکر کرد، که ممکن است به سنگ اجازه دهد تا سطح و جزئیات دقیق کار شود.
نتیجه این است که برخی از دانش زمین شناسی محلی در درک رابطه یک ساختمان، کشوری که در آن قرار دارد و سنگی که از آن ساخته شده است کمک خواهد کرد.
هر سنگی را می توان از نظر زمین شناسی در یکی از سه گروه قرار داد. تنها زمانی که ماهیت سنگ های این گروه ها مشخص باشد می توان از سنگ به درستی استفاده کرد.
سنگهای آذرین آنهایی هستند که از مذاب سیال (ماگما) مواد سنگی سرد و تحکیم می شوند. ماگما ممکن است به سرعت سرد شده و سنگهای ریزدانه تولید کند یا به آرامی سنگهای کریستالی دانه درشت تولید کند. ماهیت نیز به ترکیب شیمیایی آنها بستگی دارد.
بسیاری از آنها در بریتانیای کبیر یافت شده اند، اما تنها یکی، گرانیت، در هر مقیاسی مورد استفاده قرار گرفته است. جنوب غربی انگلستان و اسکاتلند مناطق بزرگ تولید گرانیت برای ساخت و ساز هستند.